Vyana Tibb Universitetinin rəhbərlik etdiyi beynəlxalq alimlər qrupu diabet və xərçəngin inkişaf mexanizmlərində oxşarlıqları müəyyən ediblər. 

Tədqiqatçıların göstərdiyi kimi, metabolik proseslərin tənzimlənməsində mərkəzi rol oynayan PPARγ zülalı prostat xərçəngi hüceyrələrinin böyüməsinə də təsir göstərə bilər. PPARγ artıq tip 2 diabetin müalicəsində istifadə edilən bəzi dərmanların hədəfi olduğu bilinir.

“Cebheinfo.az” xəbər verir ki, araşdırma bu cür dərmanların prostat xərçənginin müalicəsində də perspektivli bir yanaşma ola biləcəyini göstərir. PPARγ şəkərli diabet tədqiqatlarında bir müddətdir məlumdur, çünki insulin həssaslığına təsir göstərir.

20 ildən artıqdır ki, bu zülal 2-ci tip diabetin müalicəsində istifadə edilən pioglitazon kimi tiazolidinedionlar da daxil olmaqla bir neçə dərmanın hədəfi olub.

Şişlərin müalicəsi üçün yeni, hədəflənmiş terapevtik yanaşmalar axtarışında, xərçəng tədqiqatçıları da bir neçə ildir ki, bu məsələni araşdırırlar. PPARγ (peroksizom proliferatoru ilə aktivləşdirilmiş reseptor qamması) gen aktivatoru kimi metabolik proseslərin, iltihablı reaksiyaların və hüceyrə böyüməsinin tənzimlənməsində mühüm rol oynayan transkripsiya faktorudur. 

Lukas Kennerin (MedUni Vyana Patologiyasının Klinik Şöbəsi) başçılıq etdiyi tədqiqat qrupu göstərdiyi kimi, bu da prostat xərçənginin artması ilə əlaqələndirilir.

Tədqiqatçılar müxtəlif qrup xəstələrin hüceyrə kulturalarını və toxuma nümunələrini öyrəndikdən sonra bu qənaətə gəliblər. Onlar zülal aktivliyinin müxtəlif vəziyyətlərinin hüceyrələrə necə təsir etdiyini təhlil etdilər. 

Diabet dərmanı pioqlitazonun PPARγ aktivliyinə təsir göstərdiyi və beləliklə, şiş hüceyrələrinin böyüməsini və metabolizmini boğduğu göstərilmişdir. Əlavə olaraq, ilkin nəticələr göstərdi ki, PPARγ agonistləri ilə müalicə olunan prostat xərçəngi və diabetli xəstələrdə məlumatların toplanması zamanı heç bir residiv olmayıb. Alimlər qeyd edirlər ki, bu, PPARγ-nı hədəf alan dərmanların prostat xərçənginin müalicəsində yeni bir yanaşma təqdim edə biləcəyini göstərir.

Prostat xərçəngi dünyada kişilərdə ən çox görülən ikinci xərçəng növüdür. Son illərdə tibbdə böyük irəliləyişlərə baxmayaraq, təkcə Avstriyada kişilərdə xərçəngdən hər səkkizinci ölüm halını bu tip şişlər yaradır.

Hal-hazırda mövcud olan müalicə üsulları cərrahiyyə və radiasiya terapiyasından tutmuş dərmanlara qədər müxtəlifdir. Əvvəllər naməlum molekulyar mexanizmlərin müəyyən edilməsi məqsədyönlü müalicələrin inkişafına kömək edə bilər. PPARγ, şiş böyüməsinin potensial tənzimləyicisi kimi, gələcək tədqiqatlarda araşdırılacaq perspektivli bir seçimdir.

Xəzər
“Cebheinfo.az”